Onlangs kwam ik op youtube een ontwerp van een leugendetectorschakeling tegen. Deze wil ik wel eens nabouwen. Op kipkay.com vind je nog allerlei leuke andere schakelingen...

Hiernaast zie je het signaal V(3) die aan het luidsprekertje aangeboden wordt. Dit signaal krijg je als je een 'handweerstand' hebt van 1MOhm. Het signaal V(6) is de VBE-spanning van transistor 1. De vorm van dit laatste signaal wordt grotendeels bepaald door de condensator. Wanneer op een bepaald ogenblik Q2 afgesloten wordt valt de spanning V(3) op nul. Men kan aannemen dat de spanning over de condensator minstens 1V zal zijn. Als V(3) op nul valt zal de rechterkant van de condensator een negatieve spanning hebben. De condensator zal langzaam ontladen over R2 en Rhand of de spanning aan de rechterkant van de condensator zal langzaam stijgen tot op het moment dat V(6) ongeveer groter wordt dan 0,7V. Q1 zal daardoor weer in gang schieten en terug stroom trekken van Q2. VCE(Q2) wordt terug klein of satureert waardoor V(3) omhoogschiet. De spanning op de rechterkant van de condensator wordt mee naar omhooggetrokken en zal vervolgens dalen richting de (stijgende) V(2)-waarde.... De V(2)-waarde stijgt omdat Q1 alweer aan't afschakelen is. Onder de 0,7 Volt valt Q1 stil en sluit de basistroomdoorgang van Q2 af....'t cirkeltje is rond... In't kort: De condensator en Q1 zorgen ervoor dat Q2 al dan niet V(3) hoog of laag laat gaan...

Hieronder enkele grafiekjes van het uitgangssignaal. Wanneer je hand ietwat vochtiger wordt door het zweet omdat je misschien over iets liegt zal je handweerstand dalen. (Dat is dus de theorie, niettemin het blijft een leuke schakeling,...) Als de handweerstand daalt zullen de pulsen elkaar sneller opvolgen en zal dus de frequentie van de ruis hoger worden. Kortom bij liegen zal je een hogere frequentie in de ruis horen... (en dit in tegenstelling tot wat je hoort in het youtube-filmpje van Kipkay...) (simulatie gemaakt met Spice)

Hierboven een breadboardversie van deze schakeling. Met een 'natte' vinger is de frequentie duidelijk hoger. Je ziet en hoort achtereenvolgens: natte vinger, drogere vinger en dan weer iets vochtiger.

Hierboven, de finale versie...
Als vingersensoren gebruik ik spanringen. Bemerk dat door het beter contact met de vingers de frequentie van het geluid veel hoger is dan wanneer ik gewoon de draadjes aanraak. (flimpje breadboardversie)
De schakeling maakt lawaai en meer kan ik er niet over zeggen. Het gebruik van dit gadget moet je zien in een context waar er veel Duvel zal gebruikt worden. Alleen dan kan men een interpretatie maken van het lawaai.